United States

Echinocereus milleri, USA, Texas, Coke County

Echinocereus milleri, USA, Texas, Coke County

Echinocereus milleri W. BLUM, H. KUENZLER & T. OLDACH
Der Echinocereenfreund 12(3):72 (1999)

Holotypus
USA, Texas, Coke County, nördlich Robert Lee, 700 m NN, E.E. LEUCK, August 1978 [OKL]

Synonyme
Echinocereus neocapillus subsp. milleri

Etymologie
Echinocereus = Igelsäulenkaktus
milleri = benannt nach Entdecker Kimsey Miller

Originaltext der Erstbeschreibung (lateinische Diagnose)
Corpus: Solum-paulum proliferans, cylindratum ad erectum, 100-180 mm altum et 25-60 mm latum. Costae: 11-15. Spinae radiales: 18-24, 6-11 mm longis, plus minusve patentes, distentes, subalbae, acuminibus flavido-rubris. Spinae centrales: 2-4, 15-35 mm longis, rigidus, rectus, abstinentes et rotundae, albidaeflavido, acuminibus rubrobrundeis, inferior longissima. Flos: infundibuliformis, flavusviridis-viridis, 17-23 mm latum, 25-33 mm longum, Fructus: ovatum, 9-11 mm crassus, 13-15 mm longum, viridis. Semen: 1 mm latum, 0,8 mm crassum, nigra et tuberculata. Patria: USA, Texas, septentrionaliore Robert E. Lee. Holotypus: USA, Texas, E.E. Leuck 229, August 1978 [OKL].

Morphologische Merkmale (eigene Untersuchungen)
Pflanzenkörper einzeln bis sprossend, zylindrisch, aufrecht, Höhe bis 15 cm, Durchmesser bis 6 cm.  Epidermis grün bis dunkelgrün. Rippenanzahl 11-15. Wurzeln faserig verzweigt. Areolen oval, 4 mm lang, 3 mm breit. Randdornen 18-24, bis 15 mm lang, cremefarben, im Alter vergrauend, anliegend bis leicht abstehend, spreizend, steif. Mitteldornen 1-4, bis 35 mm lang, weiß bis cremefarben, im Alter vergrauend, abstehend, spreizend. Knospe spitz zulaufend. Blüte kurztrichterförmig, bis 3 cm lang, bis 3 cm im Durchmesser, grün bis grüngelblich. Staubfäden bis 15 mm lang, weißlich. Griffel bis 20 mm lang, weißlich. Narbenlappen 8-10, grün. Frucht oval, grün, grünbraun. Fruchtfleisch weiß. Samen schwarz.

Standort
USA, Texas, Coke County in 650-700 m Höhe in grasigem Gelände. pH Wert: 7,0. Blütezeit am Standort: April, Blütezeit in Kultur: April. Klima: trockenes Klima, Schneefall im Winter mit leichten Frösten, jedoch ohne Dauerfrostperioden.

009_000

Begleitvegetation
Dasylirion spec., Mammillaria spec., Opuntia spec.

Feldnummern
229, E.E. Leuck
DFM0161, Dieter Felix
HK0370, Horst Kuenzler

Herbarbelege Privatherbarium Martina & Andreas Ohr (HMAO)
HMAO-001-0059, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr
HMAO-002-0371, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr
HMAO-002-0489, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr
HMAO-002-0490, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr
HMAO-003-0267, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr
HMAO-003-0268, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr
HMAO-003-0269, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr
HMAO-003-0270, Privatherbarium Martina & Andreas Ohr

Herbarbelege Universitäten
HGB1139, Universität Hamburg
SRSC, Sul Ross State University

Empfehlenswerte Literatur
BLUM, W. & OLDACH T. (1999): Echinocereus milleri Blum, Kuenzler & Oldach. – In: Der Echinocereenfreund 12(3):72 (1999)

Standortbilder

009_001 009_002 009_003 009_004 009_005 009_006 009_007 009_008 009_009 009_010 009_011 009_012 009_013 009_014 009_015 009_017 009_018 009_019 009_020 009_021 009_022 009_023 009_024 009_025 009_026 009_027 009_028

Permalink: https://www.echinocereus.net/?p=369